Borstvoeding, hoe bijzonder!
Het is een bijzonder iets. Hoe wonderlijk is het, dat in principe elke vrouw ter wereld borstvoeding kan geven. Of je nou in Azië of Amerika of in hier in Nederland woont, zo goed als elke vrouw maakt borstvoeding aan. Ik heb het 1 keer in de ruim 12 jaar dat ik nu kraamverzorgende ben, meegemaakt dat er echt geen melkklieren ontwikkeld waren bij een kraamvrouw en zij kwam dan ook niet verder dan 20 ml per voeding. Maar dat was echt een grote uitzondering. Hoe bijzonder is het ook dat je voeding zich aanpast aan de leeftijd van je kind en wat het dan extra nodig heeft. Een kind van 2 dagen heeft iets heel anders nodig dan een kind van 2 weken, 2maanden of 1 jaar. Hoe gek is het dan eigenlijk dat de kunstvoeding van dag 1 t/m maand 6 dezelfde voeding is? Oké de hoeveelheid verandert wel, maar de voeding is steeds hetzelfde. Een koe staat binnen een uur op eigen benen en een mens doet hier gemiddeld een jaar over. Toch maken mensen vaak de opmerking dat het bijna dezelfde voeding is, maar dat is niet zo. Begrijp me niet verkeerd; als je geen borstvoeding wilt of kunt geven is kunstvoeding een mooi alternatief en ben je ook zeker geen slechte moeder. Je bent gewoon een goede moeder dat staat los van de voedingskeuze die je maakt.
Borstvoeding geven vraagt ook veel van een vrouw, daar weet ik zelf alles van. Mijn oudste dochter werd geboren met een gewicht van 2900 gram bij 41 weken zwangerschap. Wat inhield dat haar maagje ook heel klein was en dat ze vaak kleine beetjes dronk. Elke 1,5 uur kwam ze voor een voeding. Zelf had ik daar geen moeite mee, het werd zelfs een 2e natuur voor me. Mijn mantelzorg had ik goed op orde en ik leerde om hulp te vragen, waardoor ik me helemaal kon focussen op de borstvoeding. Als je bij mij op visite kwam was er een grote kans dat ik een kind aan de borst had en ook werd ik erg goed in lopend voeden op 1 arm. Ik heb zelfs een keer de deur opengedaan met een kind aan de borst zonder dat ik dit in de gaten had, hoi postbode.
Hoe meer je erover nagaat denken qua tijd en drukte, hoe sneller je borstvoeding weer terugloopt. Borstvoeding en stress gaat niet goed samen zeg ik altijd in mijn werk. Als Natuurlijk Kraamverzorgster ben ik extra geschoold om rust en regelmaat te brengen in de gezinnen en dat is vooral bij de borstvoedingsgezinnen erg handig.
Hoe bijzonder is het, dat borstvoeding wordt gemaakt in hetzelfde gedeelte van je lichaam als waar je hart zit.Dat als je met je volle aandacht voedt, je kind die speciale hartenmelk binnenkrijgt. Daarom is het belangrijk om, hoe verleidelijk ook, niet op je mobiel te zitten tijdens een voeding, maar echt even een quality-momentje voor jullie beide te maken. Dan heb je nog de verschillende voedingen natuurlijk. De honger, maar ook de “ mama-ik- heb- je- gemist”, of “ auw-ik-ben-gevallen”, de “ ik-heb-naar-gedroomd” of “ ik-voel-me-niet-zo-lekker “ of gewoon de lekker knuffelen voeding om er maar een paar te noemen. Dat maakt borstvoeding geven zo fijn vind ik. Daarom geef ik nu met 2 jaar nog borstvoeding, want er is niks makkelijkers om je dreumes even te troosten als de wereld te spannend is of in slaap te krijgen na een drukke dag vol indrukken. En hoe lang we nog doorgaan? We zien het wel…. De oudste was er met 14 maanden klaar mee en deze dus echt nog niet. En ook dat is zo bijzonder aan borstvoeding, zolang je het blijft geven blijft het aangemaakt worden.
